znęcić [zneɲtɕitɕ]
znęcić св. od znęcać
I. znęcać <‑ca; св. znęcić> [znentsatɕ] ГЛ. перех. высок.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Lubi znęcać się nad innymi dziećmi zwłaszcza nad Ślamazarą.
pl.wikipedia.org Sprawca wrócił wieczorem do domu w stanie amoku i zaczął bić i znęcać się nad swoją partnerką, po czym zniszczył meble w mieszkaniu i wyszedł.
pl.wikipedia.org Lubi znęcać się nad nim psychicznie i robić mu złudne nadzieje.
pl.wikipedia.org Lubi znęcać się nad innymi uczniami oraz wychowawcą.
pl.wikipedia.org Używano w tym celu żołnierzy brutalnych, poinstruowanych, aby znęcać się nad tymi, do których ich posłano.
pl.wikipedia.org