znamię <род. ‑ienia, мн. ‑iona> [znamje] СУЩ. ср.
1. znamię (na skórze):
- znamię
- Muttermal ср.
2. znamię (cecha charakterystyczna):
- znamię
- Kennzeichen ср.
- znamię
- Merkmal ср.
3. znamię БОТАН.:
- znamię
- Narbe ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Znamię dysplastyczne jest to wariant łagodnego znamienia barwnikowego z atypią cytologiczną i architektoniczną (histopatologiczną).
pl.wikipedia.org Wyprawa nosiła wiele znamion krucjaty i za taką jest uznawana.
pl.wikipedia.org Powieści naturalistyczne nosiły znamiona dokumentalizmu (o estetyce skrajnie mimetycznej) – były fotograficznym opisem rzeczywistości.
pl.wikipedia.org Przez prawie siedem lat pełnił funkcję szczepowego w swojej szkole (1973–1979), a jego działalność w tej dziedzinie, pozbawiona politycznego charakteru, nosiła wyraźne znamiona skautingu.
pl.wikipedia.org Ich zadaniem było określenie kwalifikacji praktyk magicznych, które dotąd traktowane były jedynie jako wykroczenie (posiadające znamiona herezji).
pl.wikipedia.org