Переводы „zniżek“ в словаре польско » немецкий

znaczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [znatʃek] СУЩ. м.

1. znaczek (pocztowy):

znaczek

Briefmarke ж.

znaczek

Postwertzeichen ср.

znaczek na list/pocztówkę

Briefmarke für einen Brief/eine Postkarte

2. znaczek (odznaka):

znaczek

Abzeichen ср.

znaczek

Plakette ж.

3. znaczek (graficzny w tekście):

znaczek

Zeichen ср.

mniszek <род. ‑szka, мн. ‑szki> [mɲiʃek] СУЩ. м. БОТАН.

mniszek

Löwenzahn м.

śnieżek <род. ‑żku, мн. отсут. > [ɕɲeʒek] СУЩ. м. разг.

śnieżek уменьш. od śnieg

prószy śnieżek

es schneit

Смотри также śnieg

śnieg <род. ‑u, мн. ‑i> [ɕɲek] СУЩ. м.

śnieg

Schnee м.

pada/prószy/sypie śnieg

es schneit

śnieg z deszczem

Schneeregen м.

śnieg skrzypi pod nogami

der Schnee knirscht unter den Füßen

miękki/puszysty/zbity/twardy śnieg

weicher/flockiger/fester/harter Schnee

Выражения:

ktoś/coś obchodzi kogoś tyle, co zeszłoroczny śnieg

jd/etw interessiert jdn nicht die Bohne разг.

I . zniżać <‑ża; св. zniżyć> [zɲiʒatɕ] ГЛ. перех.

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; св. zniżyć> [zɲiʒatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać обыч. нсв.:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich вин. an etw вин. anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć св. od zniżać

Смотри также zniżać

I . zniżać <‑ża; св. zniżyć> [zɲiʒatɕ] ГЛ. перех.

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; св. zniżyć> [zɲiʒatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać обыч. нсв.:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich вин. an etw вин. anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

zniżka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [zɲiʃka] СУЩ. ж.

zniżka

[Preis]nachlass м.

zniżka

Rabatt м.

ze zniżką

mit Ermäßigung

ze zniżką

ermäßigt

50% zniżki

50% Rabatt [o. Preisnachlass]

otrzymać zniżkę

eine Ermäßigung erhalten

korzystać ze zniżki

eine Ermäßigung genießen

udzielić [komuś] zniżki

[jdm] eine Ermäßigung gewähren

być uprawnionym do zniżki

Anspruch auf Ermäßigung haben

przysługuje mi zniżka

ich habe einen Anspruch auf Ermäßigung

znicz <род. ‑a, мн. ‑e> [zɲitʃ] СУЩ. м.

znicz

Grablicht ср.

znicz olimpijski

olympisches Feuer ср.

zapalić znicz

ein Grablicht anzünden

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść св. od znosić

Смотри также znosić

I . znosić <‑si; св. znieść> [znoɕitɕ] ГЛ. перех.

1. znosić (przenosić w dół):

znosić

hinuntertragen

znosić

heruntertragen

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < св. na‑> (gromadzić):

znosić

zusammentragen

znosić

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

znosić

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

abtreiben

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić

abtragen

znosić most

wegschwemmen

znosić most

fortschwemmen

znosić tamę

durchbrechen

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

aufheben

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

aufheben

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

ertragen

znosić ból, niewygody

erdulden

9. znosić (być podatnym na wpływ):

znosić

vertragen

znosić

aushalten

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen ж. мн. vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

znosić

aushalten

znosić

leiden

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen разг. ]

II . znosić <‑si; св. znieść> [znoɕitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

znosić

sich вин. vertragen

znosić

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen разг. ]

2. znosić (neutralizować się):

znosić

sich вин. aufheben

znikać <‑ka; св. zniknąć> [zɲikatɕ] ГЛ. неперех.

1. znikać (chować się):

znikać

verschwinden

słońce zniknęło za chmurami

die Sonne ж. verschwand [o. verbarg sich] hinter den Wolken

statek zniknął za horyzontem

das Schiff ср. entschwand am Horizont высок.

zniknąć z pola widzenia

von der Bildfläche [o. aus dem Blickfeld] verschwinden

2. znikać (odchodzić):

znikać

verschwinden

znikać

untertauchen разг.

znikać bez śladu

spurlos verschwinden

zniknąć w tłumie

in der Menge untertauchen разг.

zniknąć jak kamfora

sang- und klanglos verschwinden

znikać ze sceny

die Bühne verlassen

znikać ze sceny

von der Bühne abtreten [o. verschwinden]

znikać z czyjegoś życia

aus jds Leben verschwinden

3. znikać (być kradzionym):

znikać

verschwinden

znikać

gestohlen sein

4. znikać (przestać istnieć):

uśmiech zniknął z jej twarzy

das Lächeln ср. schwand aus ihrem Gesicht высок.

budynek zniknął z powierzchni ziemi

das Gebäude ср. verschwand von der Erde

znikąd [zɲikont] НАРЕЧ.

znikąd

nirgendher

znikąd

von nirgends [o. nirgendwo]

człowiek znikąd

Nobody м.

znikąd nie otrzymać pomocy

von nirgendwoher [o. niemandem] Hilfe bekommen

guzek <род. ‑zka, мн. ‑zki> [guzek] СУЩ. м.

1. guzek (bąbel, nierówność):

guzek

kleine Beule ж.

2. guzek МЕД.:

guzek

Knötchen ср.

guzki krwawicze

Hämorrhoiden мн.

wózek <род. ‑zka, мн. ‑zki> [vuzek] СУЩ. м.

1. wózek (pojazd do przewożenia):

wózek

Karre ж.

wózek

Karren м.

wózek dziecięcy

Kinderwagen м.

wózek spacerowy

[Kinder]sportwagen м.

wózek spacerowy

Buggy м.

jechać na jednym [lub tym samym] wózku разг.

in einem [o. im selben] [o. im gleichen] Boot sitzen разг.

2. wózek (szpitalny):

wózek

[fahrbare] Liege ж.

wózek

[fahrbares] Bett ср.

3. wózek (inwalidzki):

wózek

Rollstuhl м.

być przykutym do wózka

an den Rollstuhl gefesselt sein перенос.

4. wózek ТЕХН.:

wózek górniczy

Hund м.

wózek suwnicy

Laufkatze ж.

baczek [batʃek] СУЩ. м.

baczek → bak

Смотри также bak , bak

bak² <род. ‑u, мн. ‑i> [bak] СУЩ. м.

bak

Tank м.

pełen bak proszę!

bitte voll tanken!

bak¹ <род. ‑a, мн. ‑i> [bak] СУЩ. м. обыч. мн.

bak

Backenbart м.

bak

Koteletten мн.

nosić baki

Koteletten tragen

zapuścić baki

sich Koteletten stehen lassen

bączek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [bontʃek] СУЩ. м.

1. bączek разг. уменьш. od bąk ЗООЛ.

bączek

Bremse ж.

bączek

Hummel ж.

2. bączek разг. уменьш. od bąk

bączek

Kreisel м.

bączek

Knirps м.

3. bączek (łódź wiosłowa):

bączek

Beiboot ср.

Смотри также bąk

bąk <род. ‑a, мн. ‑i> [boŋk] СУЩ. м.

1. bąk разг. (trzmiel):

bąk

Brummer м. разг.

bąk

Hummel ж.

2. bąk ЗООЛ. (owad dwuskrzydły):

bąk

Bremse ж.

bąk

Bremsfliege ж.

pijany jak bąk разг.

blau wie ein Veilchen ср. разг.

pijany jak bąk разг.

voll wie eine Strandhaubitze ж. разг.

opić się jak bąk разг. (napić się czegoś w dużej ilości)

sich вин. voll trinken

opić się jak bąk (upić się)

sich вин. voll laufen lassen разг.

zbijać bąki разг.

Däumchen drehen разг.

zbijać bąki разг.

auf der faulen Haut liegen разг.

3. bąk (zabawka):

bąk

Kreisel м.

4. bąk разг. (dziecko):

bąk

Fratz м. разг.

bąk

Knirps м. разг.

5. bąk разг. (wiatry):

bąk

Pup[s] м. разг.

bąk

Furz м. разг.

puścić bąka

einen fahren lassen разг.

puścić bąka

pup[s]en разг.

puścić bąka

furzen разг.

boczek <род. ‑czku, мн. ‑czki> [botʃek] СУЩ. м.

1. boczek (mięso):

boczek

Speck м.

2. boczek разг. (bok):

boczek

Seite ж.

załatwić coś na boczku перенос. (nielegalnie)

etw auf die krumme Tour erledigen разг.

wymknąć się boczkiem

sich вин. fortstehlen [o. davonschleichen]

zerkać na kogoś/coś boczkiem

nach jdm/etw schielen

daszek <род. ‑szka [lub ‑szku], мн. ‑szki> [daʃek] СУЩ. м.

1. daszek (mały dach):

daszek

kleines Dach ср.

2. daszek (wystająca część: czapki):

daszek

Schirm м.

czapka z daszkiem

Schirmmütze ж.

3. daszek (znak graficzny):

daszek

Zirkumflex м.

duszek <род. ‑szka, мн. ‑szki> [duʃek] СУЩ. м.

duszek

Elfe ж.

koczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [kotʃek] СУЩ. м.

koczek уменьш. od kok

koczek

[kleiner] Knoten м.

koczek

[kleiner] Dutt м.

Смотри также kok , kok

kok² <род. ‑a, мн. ‑owie> [kok] СУЩ. м. (kucharz okrętowy)

kok

Schiffskoch м.

kok

Smutje м.

kok¹ <род. ‑a, мн. ‑i> [kok] СУЩ. м. (fryzura)

kok

Haarknoten м.

kok

Dutt м. разг.

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar ср.

laczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [latʃek] СУЩ. м. обыч. мн. разг.

laczek

Latschen м. разг.

laczek

Hausschuh м.

loczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [lotʃek] СУЩ. м.

loczek

Löckchen ср.