znieruchomieć [zɲeruxomjetɕ]
znieruchomieć св. od nieruchomieć
nieruchomieć <‑eje; св. z‑> [ɲeruxomjetɕ] ГЛ. неперех.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
I wtedy stał się cud: kamienna kula najpierw znieruchomiała w powietrzu, a następnie łagodnie osiadła na murze między basztami.
pl.wikipedia.org Po wykonaniu zaledwie jednego kręgu z ikoną w całym domu zgasło światło (według niektórych świadków poprzedzone uderzeniem gromu), a sama dziewczyna znieruchomiała.
pl.wikipedia.org W przypadku, gdy złowi dużą rybę, może zabić ją dziobem lub uderzając nią o ziemię (wielokrotnie upuszczając i podnosząc, aż znieruchomieje).
pl.wikipedia.org Przeszedł bezpiecznie aż do bram i nie znieruchomiał jak poprzednio.
pl.wikipedia.org Edie natomiast zaczęła rozpaczliwie wspinać się po delikatnym szalu by znowu chwycić się belki, ale nic to nie dało i po chwili znieruchomiała, nadal wisząc na szalu.
pl.wikipedia.org