Traductions de „krzyknąć“ dans le dictionnaire polonais » français

krzyknąć

krzyknąć dk. od krzyczeć:

Voir aussi : krzyczeć

krzyczeć <krzyknąć> VERBE intr

1. krzyczeć (głośno wołać):

krzyczeć

crier

2. krzyczeć (ganić):

krzyczeć na kogoś

réprimander qn

krzyczeć na kogoś

gronder qn

3. krzyczeć (niemowlę):

krzyczeć

piailler

4. krzyczeć (ptak):

krzyczeć

crier

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Liczne czasowniki dokonane zawierają przyrostek i są pozbawione przedrostków, np. krzyknąć, kupić (por. niedokonane kupować z innym przyrostkiem).

pl.wikipedia.org

Ujmijcie go, ale nie zabijajcie – krzyknął do swojej straży.

pl.wikipedia.org

Mała widziała mężczyznę i krzyknęła do niego „tata”.

pl.wikipedia.org

Odkrywszy jej nocne zabiegi, krzyknęła i bogini upuściła dziecko.

pl.wikipedia.org

Trzonek uderzył go mocno w twarz, a młodzieniec sądząc, że to nieznany wróg go atakuje, krzyknął, że się poddaje.

pl.wikipedia.org

Kiedy młody mechanik nie był w stanie naprawić auta wystarczająco szybko, właściciel krzyknął na niego „wszyscy jesteście génération perdue”.

pl.wikipedia.org

Jest to tak wspaniałe, że jeden z muzyków podczas nagrywania aż krzyknął z zadowolenia...

pl.wikipedia.org