blịn·kern ГЛ. без дополн.
der Blịn·ker <-s, ->
1. ≈ Blinkleuchte
2.
| ich | blinkere |
|---|---|
| du | blinkerst |
| er/sie/es | blinkert |
| wir | blinkern |
| ihr | blinkert |
| sie | blinkern |
| ich | blinkerte |
|---|---|
| du | blinkertest |
| er/sie/es | blinkerte |
| wir | blinkerten |
| ihr | blinkertet |
| sie | blinkerten |
| ich | habe | geblinkert |
|---|---|---|
| du | hast | geblinkert |
| er/sie/es | hat | geblinkert |
| wir | haben | geblinkert |
| ihr | habt | geblinkert |
| sie | haben | geblinkert |
| ich | hatte | geblinkert |
|---|---|---|
| du | hattest | geblinkert |
| er/sie/es | hatte | geblinkert |
| wir | hatten | geblinkert |
| ihr | hattet | geblinkert |
| sie | hatten | geblinkert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.