dis·ser·ti̱e̱·ren <dissertierst, dissertierte, hat dissertiert> ГЛ. без дополн. jd dissertiert (bei jdm) (über etwas вин.)
| ich | dissertiere |
|---|---|
| du | dissertierst |
| er/sie/es | dissertiert |
| wir | dissertieren |
| ihr | dissertiert |
| sie | dissertieren |
| ich | dissertierte |
|---|---|
| du | dissertiertest |
| er/sie/es | dissertierte |
| wir | dissertierten |
| ihr | dissertiertet |
| sie | dissertierten |
| ich | habe | dissertiert |
|---|---|---|
| du | hast | dissertiert |
| er/sie/es | hat | dissertiert |
| wir | haben | dissertiert |
| ihr | habt | dissertiert |
| sie | haben | dissertiert |
| ich | hatte | dissertiert |
|---|---|---|
| du | hattest | dissertiert |
| er/sie/es | hatte | dissertiert |
| wir | hatten | dissertiert |
| ihr | hattet | dissertiert |
| sie | hatten | dissertiert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.