frọmm <frommer/frömmer, frommste/frömmste> ПРИЛ.
frọm·men ГЛ. без дополн. устар.
| ich | fromme |
|---|---|
| du | frommst |
| er/sie/es | frommt |
| wir | frommen |
| ihr | frommt |
| sie | frommen |
| ich | frommte |
|---|---|
| du | frommtest |
| er/sie/es | frommte |
| wir | frommten |
| ihr | frommtet |
| sie | frommten |
| ich | habe | gefrommt |
|---|---|---|
| du | hast | gefrommt |
| er/sie/es | hat | gefrommt |
| wir | haben | gefrommt |
| ihr | habt | gefrommt |
| sie | haben | gefrommt |
| ich | hatte | gefrommt |
|---|---|---|
| du | hattest | gefrommt |
| er/sie/es | hatte | gefrommt |
| wir | hatten | gefrommt |
| ihr | hattet | gefrommt |
| sie | hatten | gefrommt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.