sạnn
Prät. von sinnen
sịn·nen <sinnst, sann, hat gesonnen> ГЛ. без дополн. jd sinnt (auf etwas)
1. высок.
2.
- Er sann auf Rache/Vergeltung.
-
sịn·nen <sinnst, sann, hat gesonnen> ГЛ. без дополн. jd sinnt (auf etwas)
1. высок.
2.
- Er sann auf Rache/Vergeltung.
-
| ich | sinne |
|---|---|
| du | sinnst |
| er/sie/es | sinnt |
| wir | sinnen |
| ihr | sinnt |
| sie | sinnen |
| ich | sann |
|---|---|
| du | sannst |
| er/sie/es | sann |
| wir | sannen |
| ihr | sannt |
| sie | sannen |
| ich | habe | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hast | gesonnen |
| er/sie/es | hat | gesonnen |
| wir | haben | gesonnen |
| ihr | habt | gesonnen |
| sie | haben | gesonnen |
| ich | hatte | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hattest | gesonnen |
| er/sie/es | hatte | gesonnen |
| wir | hatten | gesonnen |
| ihr | hattet | gesonnen |
| sie | hatten | gesonnen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- Er sann auf Rache/Vergeltung.
- Er sann auf Rache/Vergeltung.