die Klịn·ke <-, -n>
a̱u̱f·klin·ken ГЛ. с дополн.
a̱u̱s·klin·ken ГЛ. с дополн./с 'sich'
I. e̱i̱n·klin·ken ГЛ. с дополн.
II. e̱i̱n·klin·ken ГЛ. с SICH
| ich | klinke | auf | 
|---|---|---|
| du | klinkst | auf | 
| er/sie/es | klinkt | auf | 
| wir | klinken | auf | 
| ihr | klinkt | auf | 
| sie | klinken | auf | 
| ich | klinkte | auf | 
|---|---|---|
| du | klinktest | auf | 
| er/sie/es | klinkte | auf | 
| wir | klinkten | auf | 
| ihr | klinktet | auf | 
| sie | klinkten | auf | 
| ich | habe | aufgeklinkt | 
|---|---|---|
| du | hast | aufgeklinkt | 
| er/sie/es | hat | aufgeklinkt | 
| wir | haben | aufgeklinkt | 
| ihr | habt | aufgeklinkt | 
| sie | haben | aufgeklinkt | 
| ich | hatte | aufgeklinkt | 
|---|---|---|
| du | hattest | aufgeklinkt | 
| er/sie/es | hatte | aufgeklinkt | 
| wir | hatten | aufgeklinkt | 
| ihr | hattet | aufgeklinkt | 
| sie | hatten | aufgeklinkt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.