I. ạb·wie·geln <wiegelst ab, wiegelte ab, hat abgewiegelt> ГЛ. с дополн.
II. ạb·wie·geln <wiegelst ab, wiegelte ab, hat abgewiegelt> ГЛ. без дополн.
| ich | wiegle / wiegele | ab |
|---|---|---|
| du | wiegelst | ab |
| er/sie/es | wiegelt | ab |
| wir | wiegeln | ab |
| ihr | wiegelt | ab |
| sie | wiegeln | ab |
| ich | wiegelte | ab |
|---|---|---|
| du | wiegeltest | ab |
| er/sie/es | wiegelte | ab |
| wir | wiegelten | ab |
| ihr | wiegeltet | ab |
| sie | wiegelten | ab |
| ich | habe | abgewiegelt |
|---|---|---|
| du | hast | abgewiegelt |
| er/sie/es | hat | abgewiegelt |
| wir | haben | abgewiegelt |
| ihr | habt | abgewiegelt |
| sie | haben | abgewiegelt |
| ich | hatte | abgewiegelt |
|---|---|---|
| du | hattest | abgewiegelt |
| er/sie/es | hatte | abgewiegelt |
| wir | hatten | abgewiegelt |
| ihr | hattet | abgewiegelt |
| sie | hatten | abgewiegelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.