ạn·lau·ten <lautet an, lautete an, hat angelautet> ГЛ. без дополн.
ЛИНГВ. ↔ auslauten
ạn·läu·ten ГЛ. с дополн. südd швейц. (telefonisch anrufen)
| ich | laute | an |
|---|---|---|
| du | lautest | an |
| er/sie/es | lautet | an |
| wir | lauten | an |
| ihr | lautet | an |
| sie | lauten | an |
| ich | lautete | an |
|---|---|---|
| du | lautetest | an |
| er/sie/es | lautete | an |
| wir | lauteten | an |
| ihr | lautetet | an |
| sie | lauteten | an |
| ich | habe | angelautet |
|---|---|---|
| du | hast | angelautet |
| er/sie/es | hat | angelautet |
| wir | haben | angelautet |
| ihr | habt | angelautet |
| sie | haben | angelautet |
| ich | hatte | angelautet |
|---|---|---|
| du | hattest | angelautet |
| er/sie/es | hatte | angelautet |
| wir | hatten | angelautet |
| ihr | hattet | angelautet |
| sie | hatten | angelautet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.