be·la̱u̱·ben ГЛ. с SICH
| ich | belaube |
|---|---|
| du | belaubst |
| er/sie/es | belaubt |
| wir | belauben |
| ihr | belaubt |
| sie | belauben |
| ich | belaubte |
|---|---|
| du | belaubtest |
| er/sie/es | belaubte |
| wir | belaubten |
| ihr | belaubtet |
| sie | belaubten |
| ich | habe | belaubt |
|---|---|---|
| du | hast | belaubt |
| er/sie/es | hat | belaubt |
| wir | haben | belaubt |
| ihr | habt | belaubt |
| sie | haben | belaubt |
| ich | hatte | belaubt |
|---|---|---|
| du | hattest | belaubt |
| er/sie/es | hatte | belaubt |
| wir | hatten | belaubt |
| ihr | hattet | belaubt |
| sie | hatten | belaubt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.