er·mạn·geln <ermangelst, ermangelte, hat ermangelt> ГЛ. без дополн.
I. ent·be̱h·ren <entbehrst, entbehrte, hat entbehrt> ГЛ. с дополн.
| ich | ermangle / ermangele |
|---|---|
| du | ermangelst |
| er/sie/es | ermangelt |
| wir | ermangeln |
| ihr | ermangelt |
| sie | ermangeln |
| ich | ermangelte |
|---|---|
| du | ermangeltest |
| er/sie/es | ermangelte |
| wir | ermangelten |
| ihr | ermangeltet |
| sie | ermangelten |
| ich | habe | ermangelt |
|---|---|---|
| du | hast | ermangelt |
| er/sie/es | hat | ermangelt |
| wir | haben | ermangelt |
| ihr | habt | ermangelt |
| sie | haben | ermangelt |
| ich | hatte | ermangelt |
|---|---|---|
| du | hattest | ermangelt |
| er/sie/es | hatte | ermangelt |
| wir | hatten | ermangelt |
| ihr | hattet | ermangelt |
| sie | hatten | ermangelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.