er·mạt·tet <ermatteter, am ermattetsten> ПРИЛ. высок.
I. er·mạt·ten <ermattest, ermattete, ist/hat ermattet> ГЛ. с дополн. +haben
| ich | ermatte |
|---|---|
| du | ermattest |
| er/sie/es | ermattet |
| wir | ermatten |
| ihr | ermattet |
| sie | ermatten |
| ich | ermattete |
|---|---|
| du | ermattetest |
| er/sie/es | ermattete |
| wir | ermatteten |
| ihr | ermattetet |
| sie | ermatteten |
| ich | habe | ermattet |
|---|---|---|
| du | hast | ermattet |
| er/sie/es | hat | ermattet |
| wir | haben | ermattet |
| ihr | habt | ermattet |
| sie | haben | ermattet |
| ich | hatte | ermattet |
|---|---|---|
| du | hattest | ermattet |
| er/sie/es | hatte | ermattet |
| wir | hatten | ermattet |
| ihr | hattet | ermattet |
| sie | hatten | ermattet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.