fọrt·blei·ben <bleibst fort, blieb fort, ist fortgeblieben> ГЛ. без дополн. jd bleibt (von etwas дат.) fort ≈ wegbleiben
| ich | bleibe | fort |
|---|---|---|
| du | bleibst | fort |
| er/sie/es | bleibt | fort |
| wir | bleiben | fort |
| ihr | bleibt | fort |
| sie | bleiben | fort |
| ich | blieb | fort |
|---|---|---|
| du | bliebst | fort |
| er/sie/es | blieb | fort |
| wir | blieben | fort |
| ihr | bliebt | fort |
| sie | blieben | fort |
| ich | bin | fortgeblieben |
|---|---|---|
| du | bist | fortgeblieben |
| er/sie/es | ist | fortgeblieben |
| wir | sind | fortgeblieben |
| ihr | seid | fortgeblieben |
| sie | sind | fortgeblieben |
| ich | war | fortgeblieben |
|---|---|---|
| du | warst | fortgeblieben |
| er/sie/es | war | fortgeblieben |
| wir | waren | fortgeblieben |
| ihr | wart | fortgeblieben |
| sie | waren | fortgeblieben |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.