cantonear [kan̩toneˈar] ГЛ. неперех. (vagar)
- cantonear
-
- cantonear
-
| yo | cantoneo |
|---|---|
| tú | cantoneas |
| él/ella/usted | cantonea |
| nosotros/nosotras | cantoneamos |
| vosotros/vosotras | cantoneáis |
| ellos/ellas/ustedes | cantonean |
| yo | cantoneaba |
|---|---|
| tú | cantoneabas |
| él/ella/usted | cantoneaba |
| nosotros/nosotras | cantoneábamos |
| vosotros/vosotras | cantoneabais |
| ellos/ellas/ustedes | cantoneaban |
| yo | cantoneé |
|---|---|
| tú | cantoneaste |
| él/ella/usted | cantoneó |
| nosotros/nosotras | cantoneamos |
| vosotros/vosotras | cantoneasteis |
| ellos/ellas/ustedes | cantonearon |
| yo | cantonearé |
|---|---|
| tú | cantonearás |
| él/ella/usted | cantoneará |
| nosotros/nosotras | cantonearemos |
| vosotros/vosotras | cantonearéis |
| ellos/ellas/ustedes | cantonearán |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.