moquitear [mokiteˈar] ГЛ. неперех. разг.
- moquitear
-
| yo | moquiteo |
|---|---|
| tú | moquiteas |
| él/ella/usted | moquitea |
| nosotros/nosotras | moquiteamos |
| vosotros/vosotras | moquiteáis |
| ellos/ellas/ustedes | moquitean |
| yo | moquiteaba |
|---|---|
| tú | moquiteabas |
| él/ella/usted | moquiteaba |
| nosotros/nosotras | moquiteábamos |
| vosotros/vosotras | moquiteabais |
| ellos/ellas/ustedes | moquiteaban |
| yo | moquiteé |
|---|---|
| tú | moquiteaste |
| él/ella/usted | moquiteó |
| nosotros/nosotras | moquiteamos |
| vosotros/vosotras | moquiteasteis |
| ellos/ellas/ustedes | moquitearon |
| yo | moquitearé |
|---|---|
| tú | moquitearás |
| él/ella/usted | moquiteará |
| nosotros/nosotras | moquitearemos |
| vosotros/vosotras | moquitearéis |
| ellos/ellas/ustedes | moquitearán |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
