aestīva <ōrum> nt (aestivus)
1.
2.
b. meton.
aestīvō <aestīvāre> (aestivus) vor- u. nachkl.
adoptīvus <a, um> (adopto)
2. (v. Früchten)
- adoptivus poet
-
aestīvus <a, um> (aestas)
-
- sommerlich, Sommer- [ tempora; menses; nox; sol; vestimenta; saltūs Sommerweiden; avis Zugvogel; castra ]
| aestīvō |
|---|
| aestīvās |
| aestīvat |
| aestīvāmus |
| aestīvātis |
| aestīvant |
| aestīvem |
|---|
| aestīvēs |
| aestīvet |
| aestīvēmus |
| aestīvētis |
| aestīvent |
| aestīvābam |
|---|
| aestīvābās |
| aestīvābat |
| aestīvābāmus |
| aestīvābātis |
| aestīvābant |
| aestīvārem |
|---|
| aestīvārēs |
| aestīvāret |
| aestīvārēmus |
| aestīvārētis |
| aestīvārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.