conciliō <conciliāre>
1.
2.
- concilio
-
3.
- concilio
-
6. poet; nachkl.
- concilio
-
| conciliō |
|---|
| conciliās |
| conciliat |
| conciliāmus |
| conciliātis |
| conciliant |
| conciliem |
|---|
| conciliēs |
| conciliet |
| conciliēmus |
| conciliētis |
| concilient |
| conciliābam |
|---|
| conciliābās |
| conciliābat |
| conciliābāmus |
| conciliābātis |
| conciliābant |
| conciliārem |
|---|
| conciliārēs |
| conciliāret |
| conciliārēmus |
| conciliārētis |
| conciliārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.