con-currō <currere, currī [o. (selten) cucurrī], cursum>
1.
3. (feindl.)
5. (zeitl.)
- concurro
-
6. (v. Zuständen)
- concurro nachkl.
-
| concurrō |
|---|
| concurris |
| concurrit |
| concurrimus |
| concurritis |
| concurrunt |
| concurram |
|---|
| concurrās |
| concurrat |
| concurrāmus |
| concurrātis |
| concurrant |
| concurrebam |
|---|
| concurrebās |
| concurrebat |
| concurrebāmus |
| concurrebātis |
| concurrebant |
| concurrerem |
|---|
| concurrerēs |
| concurreret |
| concurrerēmus |
| concurrerētis |
| concurrerent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.