cōn-stituō <stituere, stituī, stitūtum> (statuo)
1.
- constituo
-
2.
- constituo
- festsetzen, -legen, bestimmen, verabreden, vereinbaren [diem concilio; tempus agendae rei; tempus in posterum diem locumque]
3. (b. gleichem Subj. meist Infin; b. verschiedenem Subj.: ut o. A.C.I. des Gerundivs)
- constituo
-
5. (Truppen)
- constituo
-
6.
- constituo
-
8.
- constituo
-
10. (in ein Amt, in eine Stellung)
11. (richterl.)
- constituo
-
12. (gesetzlich)
- constituo
-
13.
14.
- constituo
-
| cōnstituō |
|---|
| cōnstituis |
| cōnstituit |
| cōnstituimus |
| cōnstituitis |
| cōnstituunt |
| cōnstituam |
|---|
| cōnstituās |
| cōnstituat |
| cōnstituāmus |
| cōnstituātis |
| cōnstituant |
| cōnstituebam |
|---|
| cōnstituebās |
| cōnstituebat |
| cōnstituebāmus |
| cōnstituebātis |
| cōnstituebant |
| cōnstituerem |
|---|
| cōnstituerēs |
| cōnstitueret |
| cōnstituerēmus |
| cōnstituerētis |
| cōnstituerent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.