surgō <surgere, surrēxī, surrēctum> (synk. surrēxe = surrēxisse) (sub u. rego; vgl. subrigo)
1.
2. (vom Redner)
- surgo
-
3. (vom Feldherrn)
- surgo Verg.
-
4. übtr (v. Lebl.)
6. poet; nachkl.
7. poet; nachkl.
- surgo
-
| surgō |
|---|
| surgis |
| surgit |
| surgimus |
| surgitis |
| surgunt |
| surgam |
|---|
| surgās |
| surgat |
| surgāmus |
| surgātis |
| surgant |
| surgebam |
|---|
| surgebās |
| surgebat |
| surgebāmus |
| surgebātis |
| surgebant |
| surgerem |
|---|
| surgerēs |
| surgeret |
| surgerēmus |
| surgerētis |
| surgerent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.