I. temperō <temperāre> (tempus¹) VERB trans
II. temperō <temperāre> (tempus¹) VERB intr
2. (m. Dat)
-
- m. Maß gebrauchen, Einhalt tun [irae; sermonibus; laetitiae; linguae; urbibus expugnandis verzichten auf]
| temperō |
|---|
| temperās |
| temperat |
| temperāmus |
| temperātis |
| temperant |
| temperem |
|---|
| temperēs |
| temperet |
| temperēmus |
| temperētis |
| temperent |
| temperābam |
|---|
| temperābās |
| temperābat |
| temperābāmus |
| temperābātis |
| temperābant |
| temperārem |
|---|
| temperārēs |
| temperāret |
| temperārēmus |
| temperārētis |
| temperārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.