ūsū-faciō1 <facere, fēcī, factum> Plaut.
→ usucapio
ūsū-capiō2, ūsūs-capiō <ōnis> f (usucapio¹)
- usucapio abs.
-
ūsū-capiō1 <capere, cēpī, captum> (eigtl. „durch Gebrauch in Besitz nehmen“)
| ūsūfaciō |
|---|
| ūsūfacis |
| ūsūfacit |
| ūsūfacimus |
| ūsūfacitis |
| ūsūfaciunt |
| ūsūfaciam |
|---|
| ūsūfaciās |
| ūsūfaciat |
| ūsūfaciāmus |
| ūsūfaciātis |
| ūsūfaciant |
| ūsūfaciēbam |
|---|
| ūsūfaciēbās |
| ūsūfaciēbat |
| ūsūfaciēbāmus |
| ūsūfaciēbātis |
| ūsūfaciēbant |
| ūsūfacerem |
|---|
| ūsūfacerēs |
| ūsūfaceret |
| ūsūfacerēmus |
| ūsūfacerētis |
| ūsūfacerent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.