I. er·regt ПРИЛ.
I. er·re·gen* ГЛ. перех.
- jd/etw erregt jds Missfallen
- sb/sth incurs sb's displeasure
| ich | errege |
|---|---|
| du | erregst |
| er/sie/es | erregt |
| wir | erregen |
| ihr | erregt |
| sie | erregen |
| ich | erregte |
|---|---|
| du | erregtest |
| er/sie/es | erregte |
| wir | erregten |
| ihr | erregtet |
| sie | erregten |
| ich | habe | erregt |
|---|---|---|
| du | hast | erregt |
| er/sie/es | hat | erregt |
| wir | haben | erregt |
| ihr | habt | erregt |
| sie | haben | erregt |
| ich | hatte | erregt |
|---|---|---|
| du | hattest | erregt |
| er/sie/es | hatte | erregt |
| wir | hatten | erregt |
| ihr | hattet | erregt |
| sie | hatten | erregt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.