Anstand <-(e)s, Anstände> ['anʃtant, pl: 'anʃtɛndə] СУЩ. м.
1. Anstand ед.:
- Anstand (Schicklichkeit)
- благоприличие ср.
2. Anstand юж.-нем., A (Schwierigkeit, Ärger):
- Anstand
- проблем м.
- Anstand
- неприятности мн.
3. Anstand (Jagdanstand):
- Anstand
- пусия ж.
| ich | stehe | an |
|---|---|---|
| du | stehst | an |
| er/sie/es | steht | an |
| wir | stehen | an |
| ihr | steht | an |
| sie | stehen | an |
| ich | stand | an |
|---|---|---|
| du | standest | an |
| er/sie/es | stand | an |
| wir | standen | an |
| ihr | standet | an |
| sie | standen | an |
| ich | habe | angestanden |
|---|---|---|
| du | hast | angestanden |
| er/sie/es | hat | angestanden |
| wir | haben | angestanden |
| ihr | habt | angestanden |
| sie | haben | angestanden |
| ich | hatte | angestanden |
|---|---|---|
| du | hattest | angestanden |
| er/sie/es | hatte | angestanden |
| wir | hatten | angestanden |
| ihr | hattet | angestanden |
| sie | hatten | angestanden |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.