verboten [fɛɐ̯'boːtən] ПРИЛ.
1. verboten (untersagt):
- verboten
-
2. verboten разг. (unmöglich):
- verboten
-
verbieten <irr, ohne ge-> ГЛ. перех.
- polizeilich verboten
-
- Parken verboten!
-
| ich | verbiete |
|---|---|
| du | verbietest |
| er/sie/es | verbietet |
| wir | verbieten |
| ihr | verbietet |
| sie | verbieten |
| ich | verbot |
|---|---|
| du | verbotest / verbotst |
| er/sie/es | verbot |
| wir | verboten |
| ihr | verbotet |
| sie | verboten |
| ich | habe | verboten |
|---|---|---|
| du | hast | verboten |
| er/sie/es | hat | verboten |
| wir | haben | verboten |
| ihr | habt | verboten |
| sie | haben | verboten |
| ich | hatte | verboten |
|---|---|---|
| du | hattest | verboten |
| er/sie/es | hatte | verboten |
| wir | hatten | verboten |
| ihr | hattet | verboten |
| sie | hatten | verboten |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.