dunkel <dunkler, dunkelste> [ˈdʊŋkəl] ПРИЛ.
1. dunkel (finster):
4. dunkel (unbestimmt):
| ich | dunkle / dunkele |
|---|---|
| du | dunkelst |
| er/sie/es | dunkelt |
| wir | dunkeln |
| ihr | dunkelt |
| sie | dunkeln |
| ich | dunkelte |
|---|---|
| du | dunkeltest |
| er/sie/es | dunkelte |
| wir | dunkelten |
| ihr | dunkeltet |
| sie | dunkelten |
| ich | habe | gedunkelt |
|---|---|---|
| du | hast | gedunkelt |
| er/sie/es | hat | gedunkelt |
| wir | haben | gedunkelt |
| ihr | habt | gedunkelt |
| sie | haben | gedunkelt |
| ich | hatte | gedunkelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gedunkelt |
| er/sie/es | hatte | gedunkelt |
| wir | hatten | gedunkelt |
| ihr | hattet | gedunkelt |
| sie | hatten | gedunkelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.