drauf|gehen irr VERB неперех. +sein разг.
1. draufgehen (sterben):
- draufgehen
-
2. draufgehen (kaputtgehen):
- draufgehen
-
3. draufgehen (verloren gehen):
- draufgehen
-
| ich | gehe | drauf |
|---|---|---|
| du | gehst | drauf |
| er/sie/es | geht | drauf |
| wir | gehen | drauf |
| ihr | geht | drauf |
| sie | gehen | drauf |
| ich | ging | drauf |
|---|---|---|
| du | gingst | drauf |
| er/sie/es | ging | drauf |
| wir | gingen | drauf |
| ihr | gingt | drauf |
| sie | gingen | drauf |
| ich | bin | draufgegangen |
|---|---|---|
| du | bist | draufgegangen |
| er/sie/es | ist | draufgegangen |
| wir | sind | draufgegangen |
| ihr | seid | draufgegangen |
| sie | sind | draufgegangen |
| ich | war | draufgegangen |
|---|---|---|
| du | warst | draufgegangen |
| er/sie/es | war | draufgegangen |
| wir | waren | draufgegangen |
| ihr | wart | draufgegangen |
| sie | waren | draufgegangen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.