erledigt [ɛɐˈleːdɪçt] ПРИЛ.
1. erledigt (abgeschlossen):
- erledigt
-
2. erledigt разг. (erschöpft):
- erledigt
-
3. erledigt (ruiniert):
- erledigt
-
I. erledigen [ɛɐˈleːdɪgən] VERB перех.
1. erledigen (Angelegenheit):
II. erledigen [ɛɐˈleːdɪgən] VERB возвр. гл.
erledigen sich erledigen:
erledigen VERB
| ich | erledige |
|---|---|
| du | erledigst |
| er/sie/es | erledigt |
| wir | erledigen |
| ihr | erledigt |
| sie | erledigen |
| ich | erledigte |
|---|---|
| du | erledigtest |
| er/sie/es | erledigte |
| wir | erledigten |
| ihr | erledigtet |
| sie | erledigten |
| ich | habe | erledigt |
|---|---|---|
| du | hast | erledigt |
| er/sie/es | hat | erledigt |
| wir | haben | erledigt |
| ihr | habt | erledigt |
| sie | haben | erledigt |
| ich | hatte | erledigt |
|---|---|---|
| du | hattest | erledigt |
| er/sie/es | hatte | erledigt |
| wir | hatten | erledigt |
| ihr | hattet | erledigt |
| sie | hatten | erledigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.