an|erkennen* неправ. ГЛ. перех.
1. anerkennen:
2. anerkennen:
I. anerkannt ГЛ.
anerkannt прич. прош. вр. von anerkennen
II. anerkannt ПРИЛ. (angesehen, unbestritten)
an|erkennen* неправ. ГЛ. перех.
1. anerkennen:
2. anerkennen:
| ich | erkenne | an | 
|---|---|---|
| du | erkennst | an | 
| er/sie/es | erkennt | an | 
| wir | erkennen | an | 
| ihr | erkennt | an | 
| sie | erkennen | an | 
| ich | erkannte | an | 
|---|---|---|
| du | erkanntest | an | 
| er/sie/es | erkannte | an | 
| wir | erkannten | an | 
| ihr | erkanntet | an | 
| sie | erkannten | an | 
| ich | habe | anerkannt | 
|---|---|---|
| du | hast | anerkannt | 
| er/sie/es | hat | anerkannt | 
| wir | haben | anerkannt | 
| ihr | habt | anerkannt | 
| sie | haben | anerkannt | 
| ich | hatte | anerkannt | 
|---|---|---|
| du | hattest | anerkannt | 
| er/sie/es | hatte | anerkannt | 
| wir | hatten | anerkannt | 
| ihr | hattet | anerkannt | 
| sie | hatten | anerkannt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.