I. kippen [ˈkɪpən] ГЛ. неперех. +sein
| ich | kippe | 
|---|---|
| du | kippst | 
| er/sie/es | kippt | 
| wir | kippen | 
| ihr | kippt | 
| sie | kippen | 
| ich | kippte | 
|---|---|
| du | kipptest | 
| er/sie/es | kippte | 
| wir | kippten | 
| ihr | kipptet | 
| sie | kippten | 
| ich | habe | gekippt | 
|---|---|---|
| du | hast | gekippt | 
| er/sie/es | hat | gekippt | 
| wir | haben | gekippt | 
| ihr | habt | gekippt | 
| sie | haben | gekippt | 
| ich | hatte | gekippt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekippt | 
| er/sie/es | hatte | gekippt | 
| wir | hatten | gekippt | 
| ihr | hattet | gekippt | 
| sie | hatten | gekippt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.