geritten
geritten → reiten
I. reiten <ritt, geritten> ГЛ. intr +sein +haben
I. reiten <ritt, geritten> ГЛ. intr +sein +haben
Reiten <-s> СУЩ. nt
| ich | reite |
|---|---|
| du | reitest |
| er/sie/es | reitet |
| wir | reiten |
| ihr | reitet |
| sie | reiten |
| ich | ritt |
|---|---|
| du | rittest / rittst |
| er/sie/es | ritt |
| wir | ritten |
| ihr | rittet |
| sie | ritten |
| ich | bin | geritten |
|---|---|---|
| du | bist | geritten |
| er/sie/es | ist | geritten |
| wir | sind | geritten |
| ihr | seid | geritten |
| sie | sind | geritten |
| ich | war | geritten |
|---|---|---|
| du | warst | geritten |
| er/sie/es | war | geritten |
| wir | waren | geritten |
| ihr | wart | geritten |
| sie | waren | geritten |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.