I. husten [ˈhuːstən] ГЛ. неперех.
| ich | huste |
|---|---|
| du | hustest |
| er/sie/es | hustet |
| wir | husten |
| ihr | hustet |
| sie | husten |
| ich | hustete |
|---|---|
| du | hustetest |
| er/sie/es | hustete |
| wir | husteten |
| ihr | hustetet |
| sie | husteten |
| ich | habe | gehustet |
|---|---|---|
| du | hast | gehustet |
| er/sie/es | hat | gehustet |
| wir | haben | gehustet |
| ihr | habt | gehustet |
| sie | haben | gehustet |
| ich | hatte | gehustet |
|---|---|---|
| du | hattest | gehustet |
| er/sie/es | hatte | gehustet |
| wir | hatten | gehustet |
| ihr | hattet | gehustet |
| sie | hatten | gehustet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.