keifen [ˈkaɪfən] ГЛ. неперех. уничиж.
| ich | keife | 
|---|---|
| du | keifst | 
| er/sie/es | keift | 
| wir | keifen | 
| ihr | keift | 
| sie | keifen | 
| ich | keifte | 
|---|---|
| du | keiftest | 
| er/sie/es | keifte | 
| wir | keiften | 
| ihr | keiftet | 
| sie | keiften | 
| ich | habe | gekeift | 
|---|---|---|
| du | hast | gekeift | 
| er/sie/es | hat | gekeift | 
| wir | haben | gekeift | 
| ihr | habt | gekeift | 
| sie | haben | gekeift | 
| ich | hatte | gekeift | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekeift | 
| er/sie/es | hatte | gekeift | 
| wir | hatten | gekeift | 
| ihr | hattet | gekeift | 
| sie | hatten | gekeift | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- das Keifen