kto <род. kogo, дат. komu, твор. kim> МЕСТОИМ.
1. kto (w zdaniach pytających):
2. kto (w zdaniach podrzędnych):
3. kto (osoba nieokreślona):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Interpelacja poselska (łac. interpellatio 'przerwanie; zakłócenie' od interpellare 'przerywać komu mowę; zagadnąć kogo; domagać się') – jedna z form polskiej kontroli parlamentarnej.
pl.wikipedia.org Zapisuje się w nim: datę, godzinę, miejsce i wyniki obserwacji oraz komu, kiedy i w jaki sposób zameldowano o wynikach obserwacji.
pl.wikipedia.org Na przykład znak (込) komu, który znaczy „być zatłoczonym” „tłoczyć się” (ma także funkcje gramatyczne) jest japońskim dziełem i nie ma czytania sinojapońskiego.
pl.wikipedia.org Gdy postawiono mu taki właśnie zarzut, oświadczył, że pełen brak realizmu jest bardzo trudny i mało komu udało się go osiągnąć.
pl.wikipedia.org Cięła nim jak bułatem, a komu się nim dostało po głowie, długo bliznę nosił.
pl.wikipedia.org