ablativus <род. ‑vu, мн. ‑vy> [ablativus] СУЩ. м.
ablativus [ablativus] СУЩ. м. < род. ‑wu, мн. ‑wy>:
- ablativus ЛИНГВ., ЛИНГВ.
- Ablativ м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Z różnych form gramatycznych kończących się na '-o' skróceniu najdłużej opierał się ablativus gerundii.
pl.wikipedia.org Podmiot staje się dopełnieniem w ablatywie – jest to ablativus rei efficientis (rzeczy działającej, bez przyimka) lub ablativus auctoris (osoby działającej, z przyimkeim a, ab).
pl.wikipedia.org Przymiotniki celer → szybki, memor → pomny, supplex → korny w ablativus singularis są zakończone na -i a w dopełniaczu liczby mnogiej na -um.
pl.wikipedia.org Ablativus supini występuje jako ablativus limitationis po przymiotnikach, często wyrażających możność czy ocenę – facilis, incredibilis czy optimus, np. facile dictu, optimum factu.
pl.wikipedia.org Wyraz fors → przypadek, los występuje w ablativus singularis: forte → przypadkiem, przez przypadek.
pl.wikipedia.org