brukowiec <род. ‑wca, мн. ‑wce> [brukovjets] СУЩ. м.
1. brukowiec (kamień):
- brukowiec
-
- brukowiec
- Kopfstein м.
2. brukowiec уничиж. (pismo):
- brukowiec
- Boulevardblatt ср.
- brukowiec
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Czasami do określenia takiego pisma używa się pejoratywnego słowa „brukowiec” (dawniej też „rewolwerówka”).
pl.wikipedia.org Po dziś dzień pisze własną kolumnę dla jednego z japońskich brukowców.
pl.wikipedia.org Niedługo po zawieszeniu działalności artystycznej otworzyła salon piękności dla psów, co było obiektem dużego zainteresowania brukowców.
pl.wikipedia.org Rytm składni hip-hopowych utworów wymieszany został ze sloganami reklamowymi i językiem brukowców, obnażając ich absurdalność i pustkę przekazu.
pl.wikipedia.org Produkowano wtedy kamień łamany, płytowy i brukowiec.
pl.wikipedia.org