byt <род. ‑u, мн. ‑y> [bɨt] СУЩ. м.
1. byt мн. отсут. (życie, istnienie):
2. byt (warunki materialne):
3. byt ФИЛОС.:
- byt
- Sein ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Hierarchia bytów stworzonych, podobnie jak w platonizmie, zstępuje od duchowych do materialnych.
pl.wikipedia.org Linie łączące służą do łączenia tych modułów między sobą i określania kierunku przepływu bytów.
pl.wikipedia.org Wspólnotowcy – grupa, która nie jest specjalnie religijna, jednak bycie w społeczności narodowo-religijnej postrzega za wygodne dla siebie.
pl.wikipedia.org Tradycyjnie, w kulturze japońskiej, bycie rōninem było hańbą i powodem pośmiewiska i poniżeń, z drugiej strony jednak często jedyną szansą zmiany pozycji i statusu społecznego.
pl.wikipedia.org Buβ uważa, iż publiczność rynkowa jest konkretnym rzeczywistym bytem, jak również jest abstrakcyjną publicznością ze swoim cechami.
pl.wikipedia.org