desant <род. ‑u, мн. ‑y> [desant] СУЩ. м. ВОЕН.
1. desant (operacja):
2. desant (oddziały):
- desant
- Landungstruppen ж. мн.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- desant powietrzny
- Luftlandung ж.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Następnie jej formacje pełniły rolę porządkową i obserwacyjną, tocząc mało intensywne walki z brytyjskimi desantami i armią hanowerską.
pl.wikipedia.org Pod dziobem maszyny znajduje się głowica optoelektroniczna przeznaczona do nawigacji i celowania podczas desantu spadochroniarzy lub zrzutu ładunku.
pl.wikipedia.org Była to druga próba wysadzenia desantu, przy pierwszej, pod koniec kwietnia, jednostki musiały zawrócić do portu ze względu na sztorm.
pl.wikipedia.org Po nalotach wysadzono desanty morskie w kilku lokalizacjach w pobliżu lotnisk i innych ważnych punktów w okolicy.
pl.wikipedia.org Desant – część załogi pojazdu bojowego (przede wszystkim transportera opancerzonego lub bojowego wozu piechoty) przeznaczona do spieszenia w czasie walki; żołnierze przewożeni np. na czołgu.
pl.wikipedia.org