dipol <род. ‑a [lub ‑u], мн. ‑e> [dipol] СУЩ. м.
1. dipol ФИЗ.:
- dipol
- Dipol м.
2. dipol ТВ:
- dipol
- Dipolantenne ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Do kolby wrzuca się element mieszający (dipol magnetyczny, potocznie zwany "tictac"), które zwykle jest żelaznym lub stalowym pręcikiem zatopionym w polietylenie lub w teflonie.
pl.wikipedia.org Impedancja wejściowa dipola pętlowego wynosi około 280 Ω, czyli jest czterokrotnie większa od impedancji dipola prostego.
pl.wikipedia.org Nadaje to oku cechy dipola, którego oś elektryczna pokrywa się z osią optyczną.
pl.wikipedia.org Elektryczny moment dipolowy – wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny.
pl.wikipedia.org Anteny sektorowe wykonywane są jako anteny mikropaskowe lub układy dipoli półfalowych.
pl.wikipedia.org