docisk <род. ‑u, мн. ‑i> [dotɕisk] СУЩ. м. ТЕХН.
1. docisk (element):
- docisk
- Spanneisen ср.
2. docisk мн. отсут. (siła):
- docisk
- Andrücken ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rozpieracz wywiera nacisk na szczęki, powodując ich docisk do bębna.
pl.wikipedia.org Sprężyny zapewniają odpowiedni docisk, którego siłę można odpowiednio regulować za pomocą pokręteł.
pl.wikipedia.org Po obu stronach tarczy sprzęgła przymocowane są okładziny cierne, na powierzchniach których powstaje siła tarcia wynikająca z docisku tarcz.
pl.wikipedia.org Jak zapewnia producent, akcesoria te znacząco poprawiają docisk auta do nawierzchni.
pl.wikipedia.org Podczas projektowania zwracano uwagę na to, by w każdej płaszczyźnie została zapewniona maksymalna siła docisku.
pl.wikipedia.org