egzaminator(ka) <род. ‑a, мн. ‑orzy> [egzaminator] СУЩ. м.(ж.)
- egzaminator(ka)
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Anacrites: gr. ανακριτηρ anakritēr „egzaminator”, od ανακρινω anakrinō „badać”.
pl.wikipedia.org Od 1880 r. był też członkiem komisji egzaminacyjnej kandydatów na nauczycieli gimnazjalnych i egzaminatorem z języka polskiego.
pl.wikipedia.org Zajmował się duszpasterstwem świeckich i młodzieży, a także był cenzorem wydawnictw religijnych i egzaminatorem prosynodalnym.
pl.wikipedia.org Dyskusja członków komisji egzaminacyjnej z maturzystą ma dotyczyć wyłącznie jego wypowiedzi, toteż egzaminatorzy nie powinni zadawać pytań niezwiązanych w ogóle z tematem.
pl.wikipedia.org Został w 1816 profesorem teologii pastoralnej będąc równocześnie kanclerzem łacińskiego metropolitalnego konsystorza i egzaminatorem księży trzech obrządków.
pl.wikipedia.org