elektron <род. ‑u, мн. ‑y> [elektron] СУЩ. м. ФИЗ.
- elektron
- Elektron ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- elektron walencyjny
- Valenzelektron ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Elektrony emitowane przez katodę przyciągane są przez anodę, tor i ich prędkość modyfikowane są przez pole magnetyczne i kształt komory anodowej.
pl.wikipedia.org Zdelokalizowane elektrony niemal swobodnie przemieszczają się między węzłami i zapewniają trwałość uporządkowanej struktury krystalicznej (tworzą wiązanie metaliczne).
pl.wikipedia.org Metabolizm tego organizmu jest oparty na reakcjach redoks z udziałem tlenków żelaza (żelazo jako akceptor elektronów).
pl.wikipedia.org W teorii nierelatywistycznej występują cztery odrębne wkłady do pośredniej stałej sprzężenia spinowo-spinowego, będące wynikiem nadsubtelnego sprzężenia spinu jądra z ruchem orbitalnym elektronów i ich spinami.
pl.wikipedia.org Powoduje to oscylacje elektronu, objawiające się periodycznym zmienianiem momentu pędu.
pl.wikipedia.org