fundament <род. ‑u, мн. ‑y> [fundament] СУЩ. м.
1. fundament АРХИТ. (budynku, domu):
- fundament
- Fundament ср.
2. fundament перенос. высок. (podstawa: gospodarki, współpracy):
- fundament
- Grundlage ж.
fundament СУЩ.
-
- Köcherfundament ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Parterowy budynek, na wysokim fundamencie, kryty dachem czterospadowym z lukarnami.
pl.wikipedia.org Najtrwalszym fundamentem jedności była jednak silna władza monarchy oraz wspólnota wiary i kultury chrześcijańskiej.
pl.wikipedia.org Fundamenty dawnego ratusza zostały odnalezione podczas rewitalizacji w 2012.
pl.wikipedia.org Latem 2006 roku, obok pozostałości przedwojennego obserwatorium, na miejscu fundamentów budynku mieszkalnego, rozpoczęto budowę nowego obserwatorium astronomicznego.
pl.wikipedia.org W tym czasie w kamienicy były jeszcze szyby w oknach, w późniejszych dniach powstania dom został spalony, część fasady zawaliła się aż do fundamentów.
pl.wikipedia.org