harce [xartse] СУЩ.
harce мн. < gen lm ‑ców>:
-
- herumtoben разг.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Harki (od arabskiego ḥaraka 'ruch') – osoba służąca w harce.
pl.wikipedia.org Służył on do płoszenia czarownic, które wyprawiały w tym miejscu harce.
pl.wikipedia.org W programie zlotu były harce, gry, biegi i ćwiczenia oraz pełnienie służby według specjalności drużyn.
pl.wikipedia.org Zamiast jazzowych harców są rock’n’rollowe tańce podpatrzone w kinie amerykańskim.
pl.wikipedia.org Polacy przemieścili się lekko do przodu, co sprowokowało czambuły tatarskie, które ruszyły do szarży i ponownie zatrzymały się obsypując szyki polskie gradem strzał i wzywając na harce.
pl.wikipedia.org