hipoteka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [xipoteka] СУЩ. ж.
1. hipoteka (zabezpieczenie wierzytelności):
- hipoteka
- Hypothek ж.
- hipoteka przymusowa ЮРИД.
-
2. hipoteka (księga wieczysta):
- hipoteka
- Grundbuch ср.
3. hipoteka (biuro):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- hipoteka przymusowa ЮРИД.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W roku 1889 dobra ostrowieckie zostały rozdrobnione a każda część otrzymała osobną hipotekę.
pl.wikipedia.org Hipoteczny list zastawny – dłużny papier wartościowy imienny lub na okaziciela, emitowany przez banki hipoteczne, którego podstawą emisji jest wierzytelność zabezpieczona hipoteką.
pl.wikipedia.org Kryzys z 1819 roku sprawił, że banki przejmowały ziemie obciążone hipoteką od pożyczkobiorców, niezdolnych do spłaty kredytów.
pl.wikipedia.org W okresie od 9 października 1807 roku do 2 marca 1850 roku prawo do własnych hipotek otrzymali wszyscy którzy zachowali ziemię, stając się jej właścicielami.
pl.wikipedia.org Ustawy ustanawiające zastaw mechanika zazwyczaj przyznają mu wyższy priorytet zaspokojenia z nieruchomości, niż prawo przyznaje większości innych zabezpieczeń majątkowych wpisanych na hipotekę.
pl.wikipedia.org