konfiskować <‑kuje; св. s‑> [kow̃fiskovatɕ] ГЛ. перех. t. ЮРИД.
skonfiskować [skow̃fiskovatɕ]
skonfiskować св. od konfiskować
konfiskować <‑kuje; св. s‑> [kow̃fiskovatɕ] ГЛ. перех. t. ЮРИД.
konfiskata <род. ‑ty, мн. ‑ty> [kow̃fiskata] СУЩ. ж. ЮРИД.
1. konfiskata (wywłaszczenie: majątku):
2. konfiskata (kara utraty mienia: mienia):
3. konfiskata (wycofanie z obiegu: pism):
konfirmować <‑muje; прош. вр. ‑muj> [kow̃firmovatɕ] ГЛ. перех.
1. konfirmować РЕЛИГ.:
2. konfirmować (potwierdzać):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.