konik <род. ‑a, мн. ‑i> [koɲik] СУЩ. м.
1. konik (mały koń):
2. konik (figura szachowa):
- konik
- Springer м.
3. konik (zainteresowanie):
- konik
- Steckenpferd ср.
- konik
- Hobby ср.
4. konik разг. (spekulant):
- konik
-
5. konik ТЕХН.:
- konik
- Reitstock м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Później pojawiły się koniki na kółkach, poruszające się na kijku karuzelki i klepoki (machające skrzydłami ptaszki), oraz dziobiące się kogutki.
pl.wikipedia.org Powstają wyspecjalizowane formy ryb jak iglicznie i koniki morskie oraz makrele, mieczniki, barrakudy, płastugi.
pl.wikipedia.org Hauser twierdził, że przez większość życia przebywał w ciasnej, ciemnej celi ze słomianym posłaniem, mając jako zabawkę drewnianego konika.
pl.wikipedia.org Próby uruchomienia prototypu jednego z wynalazków powodują zniszczenie zapasów żywności, gromadzonej jako haracz dla nękających mrowisko koników polnych.
pl.wikipedia.org Oddział ten dysponował jeszcze dziesięcioma niewielkimi konikami, które niosły zaopatrzenie.
pl.wikipedia.org